Ότι μια γυναίκα που την είχε σπιτώσει ο ίδιος του πήρε ένα άδειο ξυλόκουτο, που δεν ήταν δικό του και για το οποίο είχε αναγκαστεί να διώξει έναν άνθρωπο; Ή μήπως ήταν δυνατόν να κατανοήσουν τα επιπλα λαμια, έστω και με αδρές γραμμές, την περιπέτεια στα σαλονια στην οποία είχε μπλεχτεί οικειοθελώς, με όλες τις πε­ρίπλοκες αποκαλύψεις της;
Έφυγε βιαστικά παρατώντας σύξυλο το γραβατοφορεμένο. Πήρε ένα ταξί και του έδωσε οδηγίες. Θυμόταν με ακρίβεια το σπίτι που είχαν επισκεφθεί  και που δεν μπόρεσαν να μπουν λόγω του υποτιθέμενου αδερφού της. Το ταξί τον άφη­σε σχετικά κοντά στο κτίριο. Δε δυσκολεύτηκε να βρει την επίμαχη πόρτα. Χτύπησε τα στρωματα και ξαναχτύπησε, αλλά δεν πήρε καμιά απά­ντηση. Έδωσε μια θυμωμένη κλοτσιά στην πόρτα και τη συνόδεψε με μια γροθιά, που έκανε το χέρι του να κοκκινίσει. Μια διπλα­νή πόρτα άνοιξε σαν απάντηση στη θορυβώδη εισβολή. Μια γυ­ναίκα μέσης ηλικίας πρόβαλε έντρομη στο κατώφλι. Την είδε και κινήθηκε προς το μέρος της. Φοβισμένη η γυναίκα έκανε να τραβήξει την πόρτα, αλλά την πρόλαβε.

2 thoughts on “μήπως ήταν δυνατόν να κατανοήσουν τα επιπλα λαμια”

  1. Να ρωτήσω κάτι, τα στρώματα κάθε πότε μπορούμε να τα χτυπάμε;

    1. Κάθε μια ή δυο εβδομάδες είναι καλά. Όχι πιο συχνά, θα τους κάνετε ζημιά.

Comments are closed.